Frans Holleboom – trainer, gangmaker, clown – viert vijftig jaar fluiten

Zaterdag 9 november werd Frans Holleboom flink in het zonnetje gezet. De handbalscheidsrechter fluit al vijftig jaar wedstrijden en daarvoor pakte zijn huidige club Lettele goed uit. Ook bij SC Wesepe kennen we Frans meer dan goed. Behalve scheidsrechter is hij binnen onze club vooral bekend als trainer, gangmaker en clown.

Sinds 2006 komt Frans als bondscheidsscheidsrechter uit voor Lettele, maar daarvoor en ook nog daarna heeft hij veel voor Wesepe gedaan. Herman Schoneveld, het lopend archief van onze vereniging, dook in de papieren en vond de naam van Frans voor het eerst in het seizoen 1979-1980 terug. Destijds verzorgde hij samen met Annie Lipholt-Neusink de trainingen van zowel de senioren als de junioren. Ook was hij als leider en coach aanwezig bij de wedstrijden van die teams.

Een paar jaar later werd dames 1 onder leiding van Frans kampioen, getuige het jaarverslag uit 1982: ‘Op 14 februari werden de dames 1 kampioen. Daarna hebben ze d.m.v. promotiewedstrijden de 2^de klasse bereikt. Ze zijn ingehaald door de Weseper harmonie en hebben bij het Eikeltje samen met het bestuur en aanhang een gezellig feest gehad.’

Afscheid

Volgens de notulen stopte Frans in 1984 als trainer: ‘Op 12 juni 1984 hebben we afscheid genomen van onze trainer Frans Holleboom. Hij werd ingehaald met een oude bakfiets en een bloemenhulde. Door de leden is hem een attentie aangeboden, evenals door de vereniging. Al met al een geslaagde avond.’

Maar ook na dit officiële afscheid zou hij nog regelmatig een training verzorgen voor Wesepe, vooral voor de jeugd. Later, na de eeuwwisseling, heeft hij vele seizoenen onze recreanten getraind. Daar zorgde hij altijd voor veel hilariteit. Er werd serieus getraind, maar de handbalsters gierden het ook meer dan eens uit van het lachen als Frans weer iets geks uithaalde of een komische opmerking maakte.

Jeugdkampen

Frans is voor Wesepe belangrijk geweest als trainer, maar de meeste furore maakte hij binnen onze club als aanjager en gangmaker tijdens de befaamde jeugdkampen. Daar weet Herman Schoneveld het volgende over te vertellen: “Tot en met 1982 ging de handbaljeugd altijd op handbalkamp georganiseerd door het NHV. In 1983 was er voor het eerst Jeugdkamp SC Wesepe. Op initiatief van Wim Smeenk en Bennie Koerhuis is het jeugdkamp daarna voor de gehele jeugd van SC Wesepe georganiseerd en waren de begeleiding handbalkampen nauw betrokken bij de organisatie. Frans en vrouw waren jaren dragende krachten.”

Frans maakte van de jeugdkampen altijd één groot feest. Vooral op de bonte avond kwam hij helemaal los en wist hij de kinderen volledig mee te krijgen. Verkleden, zingen, dansen: mede dankzij de inzet en energie van Frans werden de jeugdkampen een groot succes, waar iedereen met veel plezier aan terugdenkt.

Clown en zanger

Frans staat zowel bij Lettele als bij Wesepe bekend als een echte entertainer en dat is hij nu, zeventig lentes jong, nog steeds. Zeker na zijn pensioen – hij werkte jarenlang bij Comprifalt in Wijhe – weet hij deze kant van zichzelf optimaal in te zetten. Met zijn groene tuinbroek aan, een jolig petje op zijn hoofd en een vrolijk geschminkt hoofd vermaakt hij als clown kinderen met zijn ballonnenkunst. In die hoedanigheid zagen we hem al eens op de Zomerfeesten Wesepe en het Allerlaatste Tentfeest. Daarnaast bezoekt hij regelmatig verzorgingstehuizen waar hij met een stel accordeonisten of een dj-set zingt voor ouderen.

Niet veel handbaltalent

“Dat kenmerkt zijn sociale karakter”, stelt Henny Nijboer, een collega van Frans binnen de handbalwereld. Samen leiden ze onder andere jonge scheidsrechters op. “Wat Frans doet hoeft voor hem niet belangrijk te zijn, maar hij doet wat waardevol is. Hij maakt graag mensen blij en doet alleen dingen die hij leuk vindt.”

Henny Nijboer kent Frans al vrijwel zijn hele handballeven lang en sprak tijdens de huldiging voor Frans’ 50-jarig jubileum enkele woorden: “Ze zeggen weleens: als je niet kunt handballen, kun je altijd nog scheidsrechter worden. Dat gold zeker voor Frans. Ik heb vroeger, toen ik zelf bij Heeten speelde, een enkele keer tegen hem gehandbald. Hij was bloedfanatiek aan de cirkel, maar voorzichtig gezegd had hij niet veel talent.”

Voor fluiten bleek hij wél aanleg te hebben. Zijn wedstrijden floot en fluit hij nog steeds met veel plezier, eerlijkheid en respect voor de spelers. “Frans laat iedereen in zijn waarde en brandt niemand af”, aldus Henny. “Hij heeft ook nooit een aanvaring in het veld. Natuurlijk ziet hij weleens dingen over het hoofd, maar met zijn lichaamstaal lost hij dat direct op. Sorry, niet gezien, geeft hij dan aan. Dan wordt niemand kwaad op hem.”

Harmonieus

Ook zijn koppelgenoot Hans Udo is erg te spreken over de samenwerking met Frans. “Level 54, noemen we onszelf”, aldus Hans, die net als Frans zeventig jaar oud is. “Voorheen floot ik met mijn broer, maar hij moest stoppen vanwege slechte knieën. Nog dezelfde dag had ik Frans aan de lijn: of ik niet met hem een duo wilde vormen. Ik kende hem nauwelijks, maar het klikte gelijk. Als we het een keer niet eens zijn over een beslissing, praten we dat na de wedstrijd direct uit. Alles gaat heel harmonieus.”

Frans is sociaal, respectvol en een entertainer, maar tegelijkertijd laat hij niet met zich sollen en kan hij heel stellig zijn. Als hij bepaalde dingen niet meer leuk vindt, is hij niet bang daar afscheid van te nemen. Henny Nijboer: „Frans kan heel principieel zijn. Tien jaar lang was hij regiocoördinator voor scheidsrechters, maar hij is daarmee gestopt omdat het hem niet aanstond hoe er met zijn inbreng omgegaan werd. Zo is hij ook. Frans is niet eigenwijs, maar Frans heeft een eigen mening.”